طـــومـــار

سِت سوم است و تا اینجای کار دو سِت (Set) عقب افتاده ایم .همه ی ملت پای گیرنده ها خون دل میخورند و حتما فکر میکنند که بازی قبلی هم بر حسب اتفاق بوده و کارمان تمام است . اما در فکر آقای مربی چیز دیگریست . اصلا در چشمانش یک لحظه هم نا امیدی نمی بینیم چون او به شاگردانش اعتقاد دارد . ست سوم را با کمک اندیشه ولاسکو و البته غیرت بچه ها می بریم . ست چهارم که تمام می شود در کوچه و خیابان صدای جیغ و فریاد ها بالا می رود . همه هیجان زده شده اند و خوشحال . ولاسکو هم خوشحال است . در چند تا صحنه ، باور کردن این که توپ به زمین نخورده است سخت است . بچه ها 80 میلیون ادم را پای گیرنده ها میخ کوب کرده اند. ست پنجم پا به پای حریف پیش می رویم . گاهی اوقات ما پیش میفتیم گاهی اوقات ایتالیا . بچه ها کاری کردند که فراموشمان شده که در برابر قهرمان جهان ، در خاک خودش قرار گرفته ایم...

شمار امتیاز ها 12 -12 مساوی است . امتیاز 13 ام را ایتالیا میگیرد . لحظات خیلی حساسیت . قلبمان آرام و قرار ندارد. امتیاز 14 را ایتالیا میگیرد و چهار چوب قصر امیدمان به لرزه در می آید و با امتیاز 15 با خاک یکسان میشود . 

 از دو بازی 4 امتیاز سهم ما شد و فقط 2 امتیاز به ایتالیا رسید . پس ما برنده ایم...

آقای طــومــار