طـــومـــار

مرا ببخش
 

گــرفـتارت شدم
 

امـــا سرم به سر مهتــاب و 

دلم در کــنار باغــچه است

روز ها آفتاب را پــرواز میدهــم

سلام مــرا به زمــین بـرسان

راستــی...

خدا هــم بوی نم مــیدهد

ایـن را به صادق بــگو

بــگو از شعــر هایش بــرایم بفــرستد

که شب ها برای ستــاره ها بخوانــم

به همه سلامم را برسان

 بگــو

روحم درگیــر حس هفــتم است...

-- طـــومار