من ارزش نفرین ندارم
تو شور خود داری و من شیرین ندارم
تلخ است اما بر سرم بالین ندارم
نادر کسی پیدا شود اینقدر ناکام
حتی برای ترک هم سیمین ندارم
اندوه ها چون دود جاری در هوایم
بارانی اما مایه ی تسکین ندارم
چون آسمان شب سیاهست روزگارم
از بختم اما خوشه ی پروین ندارم
من مثل باغی بی گل و آبم ببینید
نفرین چرا ؟ من ارزش نفرین ندارم
-------------------------------------
مجیــد طـــومار