طـــومـــار

هــر بار تــو را درد دلـی می یـابـــم 
کز بـهر وجودت همه شب بی خوابم

گفـتــند طبــیبان هـمگی کـین دردم
درمـــان نــشود و تا ابــد بی تابـــم

ای مـــاه تــو کز درد دلم آگـــــاهی
یک بار اقـــلا تو بــیا در خوابــم

هر بار که دیــدمــت سرم سامان شد
مـــن بی تـو چــنان برگ گلی بی آبم

ای کاش که می شد به حقیقت برسد
آن لحظه که با وجود تـــو شادابم

افسوس نبــودنت چنــان زجر من است
سوهــان وجودم شده و مــی سابم

در ایــن شب پائــیز که سر مـاست فقط
با داغ تــو مــن ســرد تر از ســـردابـــم

یـــک روز به تو می رسم این نــزدیک است
فـــارغ ز هــمه کنـــار تــو مــیخــوابـــم

-----------------------
مجـــید طـــومار